.
_بی تو
درد دلتنگی
زخم نبودنت را
                نمک می‌پاشد
و
چه بی رحمانه
        قلب مرا می‌سوزاند
به آتشم می‌کشد

#پروین_اسحاقی

@parvinpoems

parvin58.blog.ir

 

.

"نیست در دایره چرخ ادب
                             ساغر می" 

می  شتابم  ز  فراسو  به   تمنای غزل
می نشینم همه شب بر لب دریای غزل

آن شرابی که به مینای خیال است، مرا
حاصل عشق من است وشبِ زیبای غزل

ابر اگر گوهرِ باران به زمین می بخشد
لابُد از خنده گل هست به فردای غزل  

از نگارش اگر افتاده و  وا مانده  قلم
مانده در حسرت چشمان فریبای غزل

آنچنان شیفته ی جام بلور غزلم
که به رقص آمده ام همدل و همپای غزل

نیست در دایره چرخ ادب  ساغرِ مِی 
مگر آنگه  بشود شاهد سودای غزل

بیکران را همه طی کرده به رهوار سخن
مانده اند در کف توصیف الفبای غزل

شب یلدا که شتابان نرود رو به سَحَر 
زده از خوشه پروین، مِیِ مینای غزل

             #پروین_اسحاقی

.

"ایکاش مرا روزی
                 در حوصله 
                             بنشانی"

شوریده دلم امشب هر چند نمی دانی
ای گمشده ی تقدیر ای نیمه ی پنهانی

با این همه شیدایی یک بار مرا دریاب
ای کاش مرا روزی در حوصله بنشانی

در هجمه ی تنهایی من ماندم و تاریکی
بازا که تماشائیست پایان پریشانی

باران شقایق را بر چتر تو می بارم
هر چند که می بینم دلبسته ی بورانی

آیینه ی پر آهم دیوانه تر از لیلی
چون شاخه گلی مرطوب در دست پشیمانی

#پروین_اسحاقی

.

نقد سه کتاب 
#خوشه_اشک_پروین
#از_ستارە_تا_ستارە_آسمان_پروینی_است
#خطهای_لجباز
توسط جناب استاد هرمز فرهادی بابادی
در  رونمایی به تاریخ 24 آبانماه 1400

سخنی در باره شاعری بنام پروین اسحاقی

 به بهانه ی 
 رونمایی از کتاب های ایشان

       هرمز فرهادی
           بابادی

رابعه نبوده ای که گیسوان را قیچی کرده باشی تا طنابی ببافی و از چاه آبی دربیاوری و در صحرا تشنه ای را سیراب کنی که پروین بوده ای که در غزل به سیمین رسیده ای و در سپید سرایی به فروغ
وچنین است که سپید می اندیشی و سبز می سرایی
و من مخاطب را از برهوت زمین به معراج ملکوت شعر پیوند می دهی
اشک پروین را خوشه خوشه بر طاقدیس آسمان قندیل می بندی و جهان سرودن را در تخیل پروینی منور می کنی

شعر تو یعنی جهانی آفتاب
رقص ماهی در دل امواج آب
لحظه ای پیچیده و پردایره
گاه اما ساده حتی مثل آب

شما شاید تنها تشنه ای باشی که در کویرستان خشک واژه ها به کیفر آب رسیده باشی و من چقدر این تلاش تو را می ستایم

شما شاید تنها مسافر این مسیر سنگلاخی نباشی که برهنه پای همگام با خضر سفر از نفس نمی افتی و چشم بر رسبدن به مقصدی داری که دور از دسترس نیست

با شناختی که از شما دارم شاهد بوده ام که راهنمایی های پیران شعر را آویزه ی گوش کرده ایو در فرصت های مناسب بکارگرفته ای

در هزاره ای خود را به رخ کشانده ای  که زمانه ی شگفتی هاست
آنان که شاعرند و تعدادشان به اندازه ی انگشتان دست است شعر نمی گویند و آنان که شاعر نیستند و به اندازه ی ستارگان آسمانند شعر مب گویندو تو در چنین خیابانی به ایستگاه شعر رسیده ای

شما را از آن جهت شاعر می دانم که آیدا را در آیینه ی شاملو دیده ای و پری کوچک غمگین فروغ را در جزیره ی دور در طلسم خواب
شما را از آن جهت شاعر می دانم که ( منزوی) نبوده ای که در ( سایه) بیاسایی و از آفتاب بسرایی 
یا در زیر چتر باران را به تجربه بنشینی

اصفهان را بی جهت پایتخت فرهنگی ایران نمی دانند وقتی با آن همه ستارگان در آسمان شعری آن شاهد طلوع ستاره ی تازه ای هستیم بنام پروین 

من برای تو آرزوی توفیق دارم

Parvin58.blog.ir

https://telegram.me/parvinpoems

ارتباط با ادمین
@AndishehParsi

.
شمشیر می زنم که تو راجان به سر کنم
 از شهر عاشقان به نگاهی بدر کنم

با یک کرشمه می برمت  تا به آسمان
خود خوانده ام چگونه تو را در به در کنم

.

"پروینه ششصد و پنجاه و پنج"

بی عشق دگر نای قفس نیست مرا
امید به شولای هوس نیست مرا

در اوج جوانی ام ولیکن افسوس
دلداری و یاری و نفس نیست مرا

#پروین_اسحاقی

.

"قاب عکس پنجرە 
         رویایی از تصویر 
                             توست"

زخمه بر تار دلم زد عشق ، غم آغاز شد
پرده‌ پرده در گلویم ، بغض در آواز شد

آب و آتش در نگاه من به هم پیوسته است
آنچنان آشفته احوالم که سوزم ساز شد

واژه واژه شاه بیت شعر ، حرف  تازه  زد
تا که از قاف غزل ، سیمرغ در پرواز شد

قاب عکس پنجره رویایی از تصویر توست
در نگاهم شکل زیبایی ز چشم انداز شد

خواب دیدم آسمان در قاب چشمت حلقه زد
ماه با خورشید گویی همزمان ، همراز شد

فالی از دیوان چشمت تا گرفتم ناگهان 
خاطرم در آرزویت ، جانب شیراز شد

#پروین_اسحاقی

.

"قسم به عشق 
        ز خاطر نمی روی هرگز"

فقیر عشقم‌ و با تو ولی شهنشاهم
مقام بهتری از این جهان نمی خواهم

مقدر است که هم صحبت دلم باشی
دلت نگفت که من راز دار درگاهم ؟

به روی خط جدایی چنان ز من دوری
که با خیال تو هر گاه خیره بر ماهم

چه با شتاب از این فاصله گذر کردی؟
ولی دریغ که پیوسته چشم در راهم

خطوط طالع خود را همیشه می خوانم
شگفت نیست که از راز عشق آگاهم

قسم‌ به عشق ز خاطر نمی روی هرگز
به جز تو نیست کسی عاشقانه دلخواهم

همین که نیست تو را اشتیاق دیدارم
 بر آید از دل سرگشته آتش آهم

#پروین_اسحاقی 

.

"منم که شمعم و 
              او هست 
                   همچو پروانه"

#غزلی_از

#پروین_اسحاقی

کجاست آن مه زیبا که یار من باشد
به موسم غم و شادی کنار من باشد

امید آنکه شبانگه به من دهد جامی
که من غمینم و می غمگسار من باشد

چه میشود که به دیدارم آن مسیحا دم
بیاید و نفسی در کنار من باشد

منم که شمعم و او هست همچو پروانه
به شب بسوزم و او رازدار من باشد

چو آهویی همه شب با دو چشم افسونگر
به دشت و دامنه ی کوهسار من باشد

چگونه عاشق مهرش شدم همین دانم
قرار بخش دل بیقرار من باشد

کجاست مطرب مجلس که نغمه سازش
به دل صفا دهد و سازگار من باشد

مگیر خرده به *پروین* که خواجه حافظ گفت
"خوشست خلوت اگر یار یار من باشد"

.

"نفس بدون تو انگار
                مرگ تدریجی ست"

نه سیب سرخ , نه باغ انار می خواهم
نگاه ساده ای از چشم یار می خواهم

به روی‌ شانه فرو ریز موج گیسو را 
شکوه و منظره ی آبشار می خواهم

به انتظار تو بودن چقدر شیرین ست
به شوق آمدنت انتظار می خواهم

همیشه بودن من بر قرار بی تابی ست
ز چرخ موج نگاهت قرار می خواهم

نفس بدون تو انگار مرگ تدریجی ست
تمام وقت ، تو را در کنار می خواهم

گیاه زرد خزان دیده ام که در این باغ
خیال رویش سبز بهار می خواهم

#پروین اسحاقی