خوشم از این  که نوشیدم شراب زندگانی را
که  بخشیده خدا بر من حجاب مهربانی را

نگاه یک فرشته عکس در آیینه ی من شد
و در آیینه اش دیدم نگاه آسمانی را

چنان سرمستم از جامش که من انگار نوشیدم
ز دست ساقیِ کوثر شراب ارغوانی را

خیالم پر کشید و در هوای عشق شاعر شد
غزل آنگونه می گویم که سبکِ اصفهانی را

من از زیبایی هشتِ بهشتِ عشق می گویم
که می بینم به رویایم تب نقش جهانی را

در آن حالی که درگیر نشانی از خدا بودم
به سر فصل کتاب عشق دیدم نقش مانی را

خدا پیغمبری را در بهشت این زمین دارد
که نامش *مادر* است و می ستاید مهربانی را

#پروین_اسحاقی

زن چراغ دلفروز خانه است
موجب آرامش کاشانه است

زن نشان پاکی و صدق و صفاست
مظهر عشق و نمودار وفاست

زن دهد بر مرد شوقِ زندگی 
زن چو خورشید است در تابندگی

زن به دامن پرورد فرزند را
بر لبش می آورد لبخند را

زن اگر زحمت کش و غم پرور است
دلخوش است از اینکه نامش مادر است

  #پروین_اسحاقی

@parvinpoems

زن مپندار که او اسوه ای از مهر و وفاست
فاطمه ، آن که تجلی گه انوار خداست

آنکه در قدر و شرف بعدِ نبی است و علی
آنکه وارسته ز دنیاست ، بتول عذراست

مادر دهر نزائید و نزاید به جهان
طاقِ بی جُفت همان ، فاطمه ی خیرِ نساست

آنکه جبریلِ امین ، خادم دربار وی است
مات اندر شرف و عزتش عقلِ عقلاست

دل ز اغیار تهی کن که شود خانه ی یار
که تو را سدّ رهِ دوست ، همان شرک و  ریاست

                   ٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭

مهر او گر به دلت هست چو پروین خوش باش 
که برای تو فقط ، هدیه همین مدح و ثناست

#پروین_اسحاقی