نباشی هم اشکال ندارد..
با خیالت که می توانم خیالبافی کنم،
درخیالم که می توانم دستم را دورگردنت بیندازم و همه چهارباغ را قدم بزنم..
 و هر برگ را شاهد عشقم کنم و با پایم که روی رخ های یخ زده شان میگذارم،
 یک امضای بودن و عاشقانه بودن بعنوان شاهد از آنها بگیرم،
در خیالم که میتوانم هروقت دلم خواست تو را توی بغلم بگیرم،
دستانم را در موهایت بریزم و با شعله ای از همه تاریخ و دلهای عاشقانِ تاریخ،
مذاب آتش فشان عاشقان تاریخ را بر روی لبه های لبانت مانند رژ لب قرمز کنم..
می توانم دستت را بگیرم و با کشیدنت و دویدن با تو،
صورتت را پر از خنده و اشک شوق کنم..
درخیالم که میتوانم به خیابانتان بیایم ،
میتوانم که تو را به خانه مان ببرم..
 تا همه عاشقان تاریخِ عشق را ،
با چشمانت احیا کنی..
آنها بیایند و حرمت پاک عشق را در چشمان نجیبت ببینند..
در خیالم که میتوانم وسط هر خیابان که خواستم با دستم چانه ات را بالا بیاورم و ببوسم ! 
نمی توانم؟
هر کس از این صحنه سهم عاشقانه نگیرد  خب حسود است
 و چشم همه حسودان کور باد..
و زبانشان لال..
آره با خیال هم می شود هر نوع خیالی را نازک و عاشقانه پرورش داد.

#پروین_اسحاقی
@parvinpoems

دو مناره جنبانند بازوان ات که
 اصفهان را /
به رقص می آورند

نگاهت نقش جهانی
که دنیا را
از چهار باغ
تا هشت بهشت
چهل ستون فاصله است/ از خواجو
تا الله وردی خان
سی و سه پل
به " نظر" که می رسم
مسیح را
مصلوب می بینم

#پروین_اسحاقی