شب
که بر نگاهم
سرمه ی آفتاب می کشد
ماه
در برکه ی چشمم
ماهی می شود
و شهرزاد قصه هایم
هزار و یک خواب می بیند
عمق بیداری ام را
با منقار پلک هایم
اندازه می گیرم
به جستجوی ستاره
برآمده ام
با فانوسی از شبتاب و
گیسوانی
آشفته بر شانه
سایه ام را
در باد می تکانم
و
دستانم را
برای گرفتن ماه
قلاب می کنم
#پروین_اسحاقی
نظرات (۰)