ای صبح من از طعم سلامت شیرین
 تلخیِ  تمامیِ  کلامت شیرین

قند دلم از نگاه تو آب شده ست
کندوی عسل همیشه کامت شیرین

#پروین_اسحاقی

پروینه چهارده

وقتی که هزار باغ آزرده شود
رویای سپید یاس افسرده شود

دلواپس غنچه ی دل خویش منم
حیف ست که نا شکفته پژمرده شود

#پروین_اسحاقی

با اینکه گرفتارِ توام ، آزادم
دارم غم عشقِ تو ، ولی دلشادم

هر چند میان من و تو فاصله هاست
یادت نفسی نمیرود از یادم 

#پروین_اسحاقی

.

پروینه دوازده

ای عشق تو تکیه گاه دلخواه منی
چون سایه همیشه وقت همراه منی

آن گاه که از خیال من می گذری
تو ناب ترینِ شعرِ ناگاهِ منی

#پروین_اسحاقی

در عشق نه حس بی نصیبی کردم
افسوس چقدر خود فریبی کردم

وقتی به غریبه ها عنایت داری
من با خود خویش هم غریبی کردم

#پروین_اسحاقی

من با دلِ سرگشته هواخواهِ توام
افتاده تر از خاکِ گذر گاهِ توام

احساسِ جدایی مکن ؛  از من مگریز
عمریست که مثلِ سایه همراهِ توام

#پروین_اسحاقی

آبان و نسیم زرد‌ پاییز گذشت
خرداد و هوای سرد دی نیز گذشت

هر فصل خدا که بر زمین چهره گشود
افسوس برای من غم انگیز گذشت

#پروین_اسحاقی

در آتش دل هنوز لیلای توام
در کوچه ی شهر عشق رسوای توام

تنها شده ام به پشت دروازه ی عشق
در حسرت گفتن بفرمای توام

#پروین_اسحاقی

هرچند دلی بی سر و سامان دارم
از مرحمتت امید درمان دارم

در کفر خیال خود مردد  شده ام
اما به یقینِ عشق ایمان دارم

#پروین_اسحاقی

چون شیشه ز سنگ عشق بشکسته ترم
در حسرت پروازم و بی بال و پرم

هر لحظه تو دور می شوی از من و من
هر لحظه به تو چو سایه نزدیکترم

#پروین_اسحاقی