همه شب به یادِ رویت ، نظری به ماه دارم
همه روز سینه ای پُر ، ز شرارِ آه دارم

به امید آنکه شاید ، ز درم شبی در آیی
همه دم در انتظارت ، نظری به راه دارم

غم دوری جمالت ، شده عقده بر دل من
که نمی توانم این عقده به دل نگاه دارم

اگرم ز تیغ یکدم تو کُشی، چه غم که پیشت
نه ز جنگ آورانم ، نه ز خود سپاه دارم

نروم به هیچ درگه ، پی دادخواهیِ دل
که به دادگاهِ هستی ، چو تو دادخواه دارم

ز برِ تو ای دل آرا ، به کجا توان گریزم
به کجا ز مُلکت ای یار  ، گریزگاه دارم

به غمت چنان اسیرم ، که نمی توانم آنرا
نه ز سر رها نمایم ، نه به دل نگاه دارم

#پروین_اسحاقی
@parvinpoems

#هەلگەردان 

گ شەەوێ وەهۊر ڕۊدەو، هە چەوێ وە مانگ هڵاڵم
و لەڕووژ ئەڕاد وێنەی مەنگەڵێ   گەشەزوخاڵم

هە چەوم بڕیمەسە ڕێ و گڕێ نێیەڵگرم لێ  
وەهمێد یە ک گاهس، تو شەوێ بکەیدە ماڵم

خەم دۊریی چەوەیلد بییەسە کوروورە دڵمەو
ک نێیەودن ئی کوروورەیشە بپەروەرم لە ماڵم 
 
خوسە و خەمم چەس ئەر بوومە دولەت، وە تێخ جەورد
نە سپام هەس، نە لەلان تەهەمتەن و نە زاڵم

نێیەوەم وە هۊچ کوورە، گلەی و شکایەت دڵ
ک لە دادگای هەستی، تو خو هایدن  لەپاڵم

بچمە چ لایگ و لەکوورە ڕێیێگ ئەڕام بوودەو
لەوڵات تو وەرەو کوورە، شەقە بێیەم لەباڵم

وە خەمد چونە وەدیلم، ک نێیەودن ئی خەمە هەر
نە لەسەر دەرێ بکەم نە، وە دڵەو تۊیەمێ بکاڵم

#فەرزاد_کرماشانی                            

.
خسرو آواز ایران

گلویت 
از جنس شعر است
و کلامت
از سلاله نور
باید
به دنیا می آمدی
تا صدا بماند
توس را
به احترام آمدنت
آذین بسته اند
تا (امید)
چشم بر راه نماند

#پروین_اسحاقی

ا.

  "از ستاره تا ستاره
          آسمان پروینی ی
                                 ست"

می خورد تا گندم دل 
                   داس بازوی تو را
زخم دل هرگز نخواهد نوشداروی تو را

آبشار از ارتفاع شانه ات می ریزد و
باد دارد می برد امواج گیسوی تو را

ناگهان رقص دوخنجر در نگاهم سایه زد
تا که دیدم در تماشا طرح ابروی تو را

مثل قو در نیمه شب تا  دل  به دریا می زنی
می خورد آبی دریا حسرت قوی تو را

از نگاه زخمی ی معصوم چشمت خوانده ام
هیچ سهرابی ندارد  زخم پهلوی تو را

باغچه با دیدن چشمان تو گل می دهد
یاس هم حتی ندارد بوی شب بوی تورا

از ستاره تا ستاره آسمان پروینی ی ست
آسمان گویی شنیده بانگ یاهوی تو را

#پروین_اسحاقی

 parvin58.blog.i

.

"آبشار گیسوانت
             ریخته بر شانه ات"

هیچ خاتونی ندارد چشم آهوی تو را
هیچ آهویی ندارد چشم جادوی تو را
.
آُسمان را در دل شب های روشن دیده ام
هیچ مهتابی ندارد جلوه ی روی تو را

از دو خورشید کبود عشق خواندم صبح را
از هلال ماه خواندم خط ابروی تو را

مثل زنبوری که دور افتاده از کندوی خویش
باز می گیرم سراغ رد کندوی تو را

آبشار گیسوانت ریخته بر شانه ات
می شود روزی ببافم تاب گیسوی تو را؟

می گذاری گندمی باشم به دشت شخم عشق ؟
تا ببینم داغ زخم داس بازوی تو را

#پروین_اسحاقی

.

"چند وقتی ست
                 هوای دل من
                            بارانی ست"

چند وقتی ست هوای دل من بارانی ست
چتر دستی بگشا صبح دلم آبانی ست

آه ای ماه فرو رفته به تاریکیِ خویش
چهره بگشای که بی تو شب من ظلمانی ست

قصه ی عشق مرا هرکه در این کوچه شنید
باورش گشت که دیوانگیِ  من آنی ست

بر لب شانه ی دیوار تو تکیه زده ام
غافل از اینکه خود شانه ی تو لرزانی ست

زردی رنگ رخم از تب سرد دگری ست
تب رازی ست که بین من و تو پنهانی ست 

#پروین_اسحاقی

parvin58.blog.ir

https://telegram.me/parvinpoems

ارتباط با ادمین
@AndishehParsi

.

"هزارە ی ستارە".

به تماشات که  می نشینم
در حریم عشق
نفس هایم 
به سردی ماه می رسد
نگاهم
به گرمی آتش

تو از هزاره ی کدام ستاره می آیی
که شانه هایت 
بی سایه است

#پروین_اسحاقی

.

"همه ی هستی من سوخت 
                     ز هجران رخت"

عشق و دیوانگی و این سرسودایی من      
بارالها مددی بهر شکیبایی من

از شگفتی بگَزیدند سر ِانگشتان      
مردم شهر ازین بی سرو بی پایی من

چشم هر رهگذری بود چنان ابر بهار      
اشکها ریخت به سوگ  ازغم رسوایی من

ای خوش آن لحظه که راز غم خود بگشایند      
یک مسیحا نفسیّ و  دل شیدایی من

وه چه آشوب در افکند و  شبیخون زد و رفت      
ترک غارتگر من دلبر یغمایی من

خفته بودم سحر و وای چو دزدی بربود      
آن سیه چشم به یغما همه دارایی من 

همه ی هستی من، سوخت ز هجران رخت      
رحم کن نیمه شبی بر من و تنهایی من 

ساقیا جامی و مستیّ و  سماع سحری      
تا که از سر برود  دانش و دانایی من

سوختم سوختم اکنون به مشامم برسان      
ای صبا بویی از آن لاله ی صحرایی من   

دلبرا چشم روژین خواب ندیدست سحر      
در کنارم بنشین صبح به لالایی من
       
#پروین_اسحاقی

.

آنکه پنهان درین دل خاک است
مادری همچو برگ گل پاک است

دل ما از فراق این مادر
تا ابد داغدار و صدچاک است

همچو ابر بهار گریانیم
بسکه فقدان او اسفناک است

#پروین_اسحاقی

.

"مارا به نماز شب
                  دعا کن"

ای گرمیِ  شعر عاشقانه
آتش زده از تبت زبانه

بی چاره دلم در آتش خویش
با یاد تو سوخت در میانه

دل را زده ام به موج دریا
دریا شده است بی کرانه

مانند هزار دور از گل
سرداده ام از غمت ترانه

از این من از خیال رفته
هرگز تو گرفته ای نشانه ؟

از مغرب ابرزای چشمم
باران ستاره شد روانه

ما را به نماز شب دعا کن
با سنگ عقیق دانه دانه

آنگونه که بی بهانه رفتی
بازآی دوباره بی بهانه

#پروین_اسحاقی

دلبری هرگز چو یارِ من نبود
کس نکوتر از نگارِ من نبود 

هر حدیثی نقل شد در روز و شب
چون حـدیثِ زلفِ یارِ من نبود

آنچه در هر گلسِتان کردم نظر
گل چو رویِ گلعذارِ من نبود

صبرِ بی حد کردم از دوریِ یار
بـا وجودِ آنکه کـارِ من نبود

هر دلی را دیدم از رنج و اِلَم 
چون دلِ بیمارِ زارِ من نبود

راز ، پنهان کردم از نا محرمان
چون که هر کس رازدارِ من نبود

داشت غم با من سرِ جنگ و ستیز
او حــریفِ کــارزارِ مــن نبود

روزهای عاشقان طی شد (روژین)
لیک همچون روزگارِ من نبود

#پروین_اسحاقی

#هەڵگەردانی

قەت لە دونیا یار چۊ یار م نەۊ
کەس وە خاسی یار نازار م نەۊ

هەر قسەی وتیا لە ڕووژەیل و شەوەیل
چۊ قسەی سەر پرچ دڵدار م نەۊ

هەرچ نووڕیمەی گوڵستانەیلەوە
چۊ گوڵ نەشمیل و بێخار م نەۊ 

بردمە دڵ هەر لە دۊری یارەگەم
هەرسەی ئی دکرە ئەسەن کار م نەۊ

هەرچ دڵ دیمە لەڕەنج و ژان خەم
هۊچ   کامێ   چۊ   دڵ   ژار   م   نەۊ

شاردم ڕاسیی خوەم لە لایە چۊن
کەس لە دونیا دووس و خەمخار م نەۊ 

خەم وەگەردم هاتیا پرشەی شەڕێ
پەت وە قول م نەیشت و چار م نەۊ

چی وەسەر ڕووژ ئەوینداران بەڵام
ڕووژ کەس ڕەش، جوور شەوگار م نەۊ

#هەڵگەڕدانی
#مسلم_زارعی