به دنبالت
        به شهر نور
                 گشتم
چو موسی
       گم شده در تور
                   گشتم

به امید تماشای نگاهت
شکست نور در منشور گشتم

زبس دریای چشمت آفتابی ست
شبیه ماهی ی شبکور گشتم

نگاه بی اجازه جرم من بود
فدای آن نگاه شور گشتم

چنان می ترسم از پرخاش چشمت
که حتی از خودم هم دور گشتم

به پرده پرده ی آوازهایم
گهی شور
           و
           گهی ماهور
                  گشتم

نمی دانم
         که بر
          سمفونی ی
                   عشق
چگونه زخمه ی
          سنتور گشتم

نمی دانم
         چگونه
            در نگاهت
به رنگ وصله ی
           ناجور گشتم

#پروین_اسحاقی

شب
که بر نگاهم
سرمه ی آفتاب می کشد
ماه
در برکه ی چشمم
ماهی می شود
و شهرزاد قصه هایم
هزار و یک خواب می بیند

عمق بیداری ام را
با منقار پلک هایم
اندازه می گیرم

به جستجوی ستاره
برآمده ام
با فانوسی از شبتاب و
گیسوانی
آشفته بر شانه

سایه ام را
در باد می تکانم
و
دستانم را
برای گرفتن ماه
قلاب می کنم

#پروین_اسحاقی