با عشقِ تو راه را عوض خواهم کرد
این بختِ سیاه را عوض خواهم کرد

یک شب که ستاره و‌ زمین در خوابند
جای تو و ماه را عوض خواهم کرد

#پروین_اسحاقی

غزال چشم مست اوچه بیخیال میرمد
 دلم زدست میرود چوآن غزال میرمد

تمام آهوان فقط بهار میرمند و او 
به ناز از کمند من ،تمام سال میرمد

 #پروین_اسحاقی

روی دل من به سوی کاشانه ی توست
چشمم به نگاه گرم و مردانه ی توست 

هر گاه که حس بی پناهی کردم 
دیدم که پناهگاه من شانه ی توست 

 #پروین_اسحاقی

روی فرش چمنی تازه که از زیبایی 

مثل یک قالی ابریشمی سبز و لطیف 

                             زیر یک سرو بلند ...

که برای دل یک عاشق دلباخته انداخته اند ....

دور از این همهمه ی مردم شهر ..
 
                  به تو می اندیشم .. 

                        به تو می اندیشم... 

تو که از بام بلند احساس ...

تو که از زمزمه ی روح نواز شعرم....

                          غرق احساس شدی....

      و به هر بیت غزلهای من اندیشیدی.. 

                                به تو می اندیشم...

                                به تو می اندیشم...

    #پروین_اسحاقی

من اختر تابنده ی اقبال توام
چون سایه شبانه روز دنبال توام

امروز که عاشقانه پیمان بستیم
تردید مکن که محضری مال توام

#پروین_اسحاقی

با باده ی عشق می پرستم کردی
از جام نگاه خویش مستم کردی

با هر که به جز یاد تو بیگانه شدم
روزی که به عشق ، پای بستم کردی

#پروین_اسحاقی

در ساده گویی ام که معما نمی شوم
یک لحظه بی خیال تو حتی نمی شوم

هوش و حواس و هرچه که دارم به پیش توست
من از گناه عشق ، مبرّا نمی شوم

هرگز قسم به جان شما را نمی خورم
من در یقینِ عشقِ تو امّا نمی شوم

در زیر قاب پنجره ات ایستاده ام
من رهسپار کوچه ی شب ها نمی شوم

پس داده ام به پیش شما امتحان خویش
آن کودک کلاسِ الفبا نمی شوم

آنگونه از خیال تو دورم که سال ها
حتی به خوابِ چشمِ تو پیدا نمی شوم

خاتون شعر ،
مطلعِ کتمان من تویی
دیگر ردیف آیه ی حاشا نمی شوم

بر ارتفاع سایه ی ایهام گم شدم
در واژه های شعر تو معنا نمی شوم

لیلاج من تویی و حریفِ قمارِ عشق
در گیر و دارِ بازیِ فردا نمی شوم

فنجان فال چشم تو را سرکشیده ام
چشم انتظار فرصت دنیا نمی شوم

#پروین_اسحاقی 

با باده ی عشق می پرستم کردی
از جام نگاه خویش مستم کردی

با هر که به جز یاد تو بیگانه شدم
روزی که به عشق ، پای بستم کردی

#پروین_اسحاقی

رفتی اما در دل من همچنان جا مانده ای
شعر جانسوز جدایی را برایم خوانده ای

من به لبخند تو دل خوش کرده بودم ؛ حالیا
آن لبِ چون غنچه را از چشم من پوشانده ای

  #پروین_اسحاقی

من قابل صفای نگاهِ تو نیستم 
بی اعتنا به چشمِ سیاهِ تو نیستم 

وقتی دلِ تو مایلِ گلگشت ، میشود 
من غیر خار ، بر سرِ راه تو نیستم 

هر شب ز خاطرِ تو فراموش میشوم
در آسمانِ خاطره ماهِ تو نیستم 

تا چشم پوشی از منِ دیوانه ، کرده ای
مست از نگاهِ گاه به گاهِ تو نیستم 

من پیرو خسته ای از پا فتاده ام 
جز مایه ی عذاب و گناهِ تو نیستم 

تو پادشاه کشور شعری ، منِ فقیر
شایسته ی بزرگی و جاهِ تو نیستم 

زین پس تو را به حالِ خودت مینهم ، ولی
باور مکن که چشم به راهِ تو نیستم

#پروین_اسحاقی