دور از تو می کشد ، دل تنگم ، عذاب ها
باشد به جان ، به یاد توام ، التهاب ها

درگیر ودار خاطره ها ، مات مانده ام
مانند عکس ها ، به دل سرد قاب ها

 #پروین_اسحاقی

@parvinpoems

سرچشمه ی مهری و وفایی پروین
شایسته ی الطاف خدایی پروین

تا روز گذشته بودی ( پروین خانم )
حالا شده ای تو ( کربلایی پروین )

         #پروین_اسحاقی

مثل مثلا(کربلایی حسن )😄

@parvinpoems

زن چراغ دلفروز خانه است
موجب آرامش کاشانه است

زن نشان پاکی و صدق و صفاست
مظهر عشق و نمودار وفاست

زن دهد بر مرد شوقِ زندگی 
زن چو خورشید است در تابندگی

زن به دامن پرورد فرزند را
بر لبش می آورد لبخند را

زن اگر زحمت کش و غم پرور است
دلخوش است از اینکه نامش مادر است

  #پروین_اسحاقی

@parvinpoems

از سبزی جان ودل بهار آوردم
از سرخی گونه ام انار آوردم

این جان به لب رسیده ام را بپذیر
تقدیم شما ، دارو ندار آوردم

 #پروین_اسحاقی

روژین که لبش شهد و شرابی ناب است
 فرخنده گلی که مفخر احباب است

 از ساغر سرخ لب شرابی چون شهد  
   ریزد سخنانی که دُرِ نایاب است 
                                        #پروین_اسحاقی

.

به آغاز صفر صفر باز گشته ام
با داغی از هزاره های حجر به پیشانی
این چه یاسایی ست
که فرشتگان
زنده بگور
 تاریخ اند؟

#پروین_اسحاقی

بایست ازین پس بپذیریم که پیریم 
بایست بدانیم ، جوانی به سر آمد

مانند جوانان نکنیم اینهمه مستی
چون دوره ی پیری که ندارد ثمر ، آمد

    #پروین_اسحاقی                    

نفرینیِ غزل های ممنوعه ام
در ایهام کبودِ به اعجاز رسیده
بوی سکوت می دهند
واژه های خاک گرفته
خراش های عمیق یادگاری
بوی درخت /
کوهستان ماه
پس نمی دهدصدایم را

قاب می گیرم فریادم را 
و می آویزم بردروازه های گلویم 

عاصی ترین شاعری هستم
که به کیفر شعر
رسیده است
فرشته ای
که عشق را
از نفس های زمین
دزدیده  است

    #پروین_اسحاقی

چشم
که می شوید خورشید
در بلوغ آب
ماهی
تعمید می شود
با تبسم موج

ساحل
به انتظار مد
خمیازه می کشد
من
رنگ آبی را
 جزر می بینم

پروین اسحاقی

کویر
با عطش های من
به آفتاب می رسد
چشمم
با طلوع ماه
ستاره می شود

از ستاره
تا چشم من
آسمانی فاصله است

#پروین_اسحاقی