چنان شکست دل ساده ام برای خودم
که پاره پاره فرو ریخت پیش پای خودم
چنان نیافته ام همزبان و همنفسی
که مثل نی زده ام ناله با نوای خودم
چه طعنه ها که بگوشم ز هرجهت نرسید
چه فتنه ها که ندیدم به چشمهای خودم
کجاست نغمه سازی ؛ ترانه ای ؛ غزلی
که خود دگر شده ام خسته از صدای خودم
کسی شکستن بغض مرا نخواهد دید
مگر ؛ غرور خودم را کنم فدای خودم
کسی امید نبخشید بر دلم حتی
گلی که کاشته بودم خودم برای خودم
ازین به بعد من و لحظه های سرد سکوت
که خو گرفته دل من به انزوای خودم
#پروین_اسحاقی
بیا ساقی ای دلبرِ مه لقا
که گل بی جمالت ندارد صفا
بیا ای عقیقِ لبت چون رطب
که فصلِ بهارست و وقتِ طرب
بده ساقیا می که همچون نُصُوح
کنم توبه ، نبوَد مرا عمرِ نوح
مئی ده مرا در جهانِ فراخ
که هموار گردانم این سنگلاخ
از آن می مرا ده که شادم کند
غمِ دل برون از نهادم کند
بیا ساقی ای نرگست شیر گیر
ز آهویِ مستت گرفتی اسیر
مده زان می اَم کآن بود فتنه خیز
به جامم میِ شهد و شکّر بریز
بده می که از سر بَرَد عقل و هوش
که دارم دلی از غمت پُر ز جوش
ز می آبِ انگور نبوَد غرض
مئی خواهم از بهرِ دفعِ مرَض
بیا ساقیا ای تو صاحب کَرَم
بیا و بکن فارغم از اَلَم
می اَم ده دمادم ز جامِ گران
که وارسته گردم من از این جهان
مرا پُر کن ای ساقی از می سبو
که دل شرحِ غم را دهد مو به مو
بیا ساقیا جامِ گلنار ده
به من می ز بهرِ دلِ یار ده
بده می ز مینایِ وحدت دمی
که آرد به دل شادی و خرمی
#پروین_اسحاقی
یک لحظه به خود آی از این بدبینی
تا صفرِ وجودِ خویش را ، صد بینی
بر ساحل ماه ، موج دریا زیبا ست
آن لحظه که جزر آب را ، مد بینی
#پروین_اسحاقی
سر در خط فرمان تو دادم به خدا
لب را به ثنای تو گشادم به خدا
امری که به پروین خودت فرمودی
چون طوق به گردن بنهادم به خدا
#پروین_اسحاقی
هر لحظه شراب عشق تو نوشم باد
گیسوی بلند خویش بر دوشم باد
دل های من و تو ای ره آورد بهار
مانند دو گوشواره در گوشم باد
#پروین_اسحاقی
زندگی سرد است اگر در دل نباشد سوز عشق
خانه ی دل روشن است از شمع بزم افروز عشق
تا منم شیدای تو ؛ هر شب ، شب عشق من است
تا تویی دلدار من ، هر روز باشد ( روز عشق )
#پروین_اسحاقی جهت خواندن اشعارم
امشب ز جام چشم تو مستم مرا ببخش
عشق تو کار داده به دستم مرا ببخش
می خورده ام که از غم هجران رها شوم
دیوانه ، مست ، هرچه که هستم مرا ببخش
#پروین_اسحاقی
شده کارم همین که شب همه شب
تا سحرگه ستاره بشمارم
کاش آن شب که فرصتم دادند
گفته بودم که " دوستش دارم "
در دل من نشسته است امشب
یک غم جانگداز و بیدارم
تاسحر مهلتم اگر بدهند
حرف های نگفته ای دارم
او ندارد خبر که در سینه
دل من مثل بید میلرزد
اینهمه شور و حال و احساسم
پیش چشمش جوى نمى ارزد
نزد نا محرمان همان بهتر
سرّ دلدادگان نگردد فاش
جمله دوست دارمت اما
ساده ی ساده گفته میشد کاش
بی تو هر شب در اوج تنهایی
کارم افسوس خوردن است اینجا
با تو هر لحظه عمر جاویدان
بی تو هر لحظه مردن است اینجا
بسته جانم به جان او اما
از نگاهش غرور می بارد
با زبانی که خوب می فهمم
کاش میگفت دوستم دارد
#پروین_اسحاقی
تویی عاشق ، منم یک خوشه پروین
مرا بوسیدی ای زیبای شیرین
فراموش است با عشق من و تو
شکوه داستان ویس و رامین
پروین اسحاقی
دل دار که دل شده به دیدارش تنگ
دل نیست به سینه اش بجز خارا سنگ
گفتند برو به نرم خویی و به ناز...
گفتم چکنم که دارد او با همه جنگ؟
پروین اسحاقی
