.

پروینه سیصد و هجده

مرا به شعر صدا کن ،  به خط خوش بنویس 
دو باره با قلمت مشق بی قراری کن 

همیشه عاقبت عاشقی ،  پریشانی است 
بیا و با دل آشفته سازگاری کن 

#پروین_اسحاقی

.
از سیم و طلای ناب مرغوب تری
از هر که به جز تو دیده ام خوب تری

با دیده ی فتنه خیز و این لبهایت 
از دولت چنگیز پر آشوب تری

#پروین_اسحاقی

.

شد پیچک صبح آرزو بازویت
از مژده ی خسته گشتن بانویت

میگفت‌تمنای نشستن دارد
ای کاش که تاب گل شود زانویت

#پروین_اسحاقی                          

از آن زمان که شددل من جلوه گاه دوست
درحال انتظارنشستم به راه دوست

مردند عاشقان زدیدار ناامید
من زنده مانده ام به امید نگاه دوست

         #پروین_اسحاقی

نه بوسه ای ز لبان نگار خواسته ام
نه  یار را نفسی در کنار خواسته ام

نه بویی از گل اندام آن پری رخسار
نه هرگز از قد (سرو) ش( انار )خواسته ام

              #پروین_اسحاقی

درد و غم مرا تو در این شهر
چاره ای
صبح مرا نشان طلوع دوباره ای

باغ دل مرا گل عشق و محبتی
در آسمان خاطر من تک ستاره ای

#پروین_اسحاقی

از جام شراب عشق سیرابم کن
من تشنه لبم مست می نابم کن

در طول هزار و یک شب بیداری
ای باور شهزاده ای م خوابم کن

#پروین_اسحاقی

ای عاشق وشیدای جوان سال سلام
در بازی عشق بهترین خال سلام

ما یار کهن نمی فروشیم به نو
فرخنده لقای نیک احوال سلام

#پروین_اسحاقی

.
پروینه پنجاه و چهار.

شب گریه ی بی قرار بارانم من
از داغ گل سرخ پریشانم من

دیری ست کسی سراغی از من نگرفت
چون غنچه اگر سر به گریبانم من

#پروین_اسحاقی

.
پروینه پنجاه و سه

یک لحظه به خود آی از این بدبینی
تا صفر وجود خویش را صد بینی

بر ساحل ماه ، موج دریا زیبا ست
آن لحظه که جزر آب را مد بینی

#پروین_اسحاقی