.
پروینه چهل و سه

فرزندِ من از خویش مکن دلسردم 
من عمرِ عزیز را فدایت کردم 

یادت نرود که من تو را همچون گل 
در دامنِ مهرِ خویشتن پروردم

#پروین_اسحاقی

.
پروینه چهل و دو

 در باغ دلم‌نشانده ای آبان را
هر بار مرنجان من سرگردان را

حتی زشکستن دلم حرفی نیست
اما مشکن تو شیشه ی پیمان را‌

#پروین_اسحاقی

.
پروینه چهل و یک

رخسار تو زیبا ، سخنت شیرین است
چشمان تو مثل خوشه ی پروین است

دارد نفس تو میدهد بوی بهار
شاید که تولد تو فروردین است

          #پروین_اسحاقی

.

پروینه چهل

آن لحظه که ابر چشم بارانی بود
یک باره هوای دل زمستانی بود

انگار زمین به خواب می رفت و سکوت 
دیباچه ی حرف های پنهانی بود

# پروین_اسحاقی

.
پروینه سی و نه

چندیست که چشم اشکباری دارم 
چون زلف تو تاب بیقراری دارم 

با اینکه غم انگیز تر از پاییزم 
با یاد تو هر روز بهاری دارم 

# پروین_اسحاقی

پروینه سی و هشت

وقتی که نگاهت به نگاهم افتاد
بر دامن دل شعله ی آهم افتاد

گفتم که سیاه می کند روزم را
این شام که بر بخت سیاهم افتاد

#پروین_اسحاقی

.
پروینه سی و هفت

دلها همه شادند که روز پدر است
اما دل من به یاد او شعله ور است

در رفتن او آمدنی نیست ولی
در راه پدر هنوز چشمم به در است

#پروین_اسحاقی

پروینه سی و شش

من خواب ستاره ام که در فال توام
پژمرده ترینِ فصلی از سال توام

با آنکه سر قمار دل می آیم
در بازیِ عشق کمترین خال توام

#پروین_اسحاقی

.
پروینه سی و پنج

دل مژده دهد که یار می آید باز
روز از پیِ شام تار می آید باز

ای نای هزار در زمستانِ سکوت
گل می شکفد بهار می آید باز

#پروین_اسحاقی

.
پروینه سی و چهار

بر ثقل عذاب خویش چرخان شده ام
در آینه ی عشق تو حیران شده ام

تو سایه ی آفتاب را مانی و من
مثل گل آفتابگردان شده ام

#پروین_اسحاقی