تضمین غزل شماره 114 مولانا حافظ

 باده نوشان قدم از باغ چو در خانه زدند
می علیرغم دل مردم بیگانه زدند 
گل ما خشت چو شد بر لب دندانه زدند
( دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند

   گل آدم بسرشتند و به پیمانه زدند )

 نازم آن حسن و جمالی که ز ناز و لاهوت
شده خود ورد زبان همه اندر تابوت
ساز عشرت بنمودند بپا در ناسوت 
(ساکنان حرم ستر عفاف ملکوت

با من راه نشین باده ی مستانه زدند)

آتش عشق تو چون در دل من پای نهاد
هستیم را ز غمت عشق و جنون داد به باد
گل رخسار تو از باد خزان ایمن باد
(شکر ایزد که میان من و او صلح افتاد

حوریان شکر کنان ساغر شکرانه زدند)

ساقیا کهنه می ام ده که گوارا سمنه   
باده هم زورِکمان تیر کنون دست منه 
دور تا سر نرود جام ، تو از دست منه
( جنگ هفتاد و دو ملت همه را عذر بنه

چون ندیدند حقیقت ره افسانه زدند)

خرم آنست که در گوشه ی میخانه خزید
وز می وصل رخت یک دو سه پیمانه چشید
نه چو من طعنه ز هر عاقل و دیوانه شنید
( آسمان بار امانت نتوانست کشید

قرعه ی فال به نام من دیوانه زدند )

دوری یار نگر با من محزون چون کرد
به یکی غمزه مرا عقل ز سر بیرون کرد
دلبرم از بر من رفت و غمم افزون کرد
( نقطه ی عشق دل گوشه نشینان خون کرد

همچو آن خال که بر عارض جانانه زدند )

عمر چون رفت ز کف ما ز چه محزون نرویم
خوشه ناچیده از این خرمن افزون نرویم
ز سر کوی تو ما با دل پر خون نرویم
( ما به صد خرمن پندار ، ز ره چون نرویم

چون ره آدم خاکی به یکی دانه زدند )

سوزم از عشق چو شمعی که بسوزد در جمع
ریزم از کشتن پروانه ز نوک مژه دمع
دل شود خون چو رسد ناله ی عشاق به جمع
( آتش آن نیست که بر خنده ی او گرید شمع 

آتش آن است که بر خرمن پروانه زدند )

نقشه ها در دل  *پروین* همه شد نقش بر آب
گشت طی چونکه به غفلت همه ایام شباب
چو به رفتن همه دم عمر گران کرد شتاب
( کس چو حافظ نکشید از رخ اندیشه نقاب 

تا سر زلف عروسان سخن شانه زدند )

#پروین_اسحاقی

دیشب دل او هوای میخانه نداشت
رغبت به می و ساغرو پیمانه نداشت  

میخواست که خلوتی کند با دل خویش 
دیوانه سر دیدن دیوانه نداشت 

              # پروین اسحاقی

بگو ساقیا در قدح آب بود؟ 
و یا آتشین باده ی ناب بود

که دیشب چو یک ساغر از آن زدم
دلم تا سحر در تب و تاب بود 

#پروین_اسحاقی

دیشب مرا خیال تو همخانه بود و بس
خون دلم به ساغر و پیمانه بود و بس

صد حلقه زلف در نظرم جلوه می نمود
اما دلم به یاد تو دیوانه بود و بس

#پروین_اسحاقی

دۊەشەو خێاڵد هەم لە نوو هات و قەوم گرت

خۊن لە دڵم قوڵ خواردو وە یادد تەوم گرت

سەد حەڵقە لە زۆڵف سیەد پەشتیادە پیما

قوڵ خواردمە قوڵتیس شەو تا گەر خەوم گرت

#هەڵگەردان:
       #M_dihbani_reWar

مهتاب  بیا بوسه که ساغر بزنیم
با ساز ، نوای روحپرور بزنیم

مانند دو مرغ عشق از عالم خاک
سرمست به سوی آسمان پر بزنیم

#پروین_اسحاقی