.
کویر عشق 2

از ناودان چشم
چکیده ام
چونانکه اشک ابر
از پلک آسمان

اما
کویر عشق
عطشناک گریه های مهتاب ست

#پروین_اسحاقی
 

.

"من غرال غافلی بودم 
               میان دشت عشق"

ابتدا بر تار و پود هستی ی من تاختی
دست آخر روی قلبم سایه بانی ساختی

ای من دل داده از کف ، شکوه از دنیا چرا؟
قسمتت این بود سهم عشق را پرداختی

گفته بودم بازی ی لیلاج چشمش ساده نیست
دیدی آخر هستی ات را در قمارش باختی؟

در جنون عشق شاید آب دیده گشته ای
منتها در آتش دیوانگی بگداختی

من غزال غافلی بودم میان دشت عشق
در دل صبحی مرا در دام خود انداختی

#پروین_اسحاقی 

از جام شراب عشق سیرابم کن
من تشنه لبم مست می نابم کن

در طول هزار و یک شب بیداری
ای باور شهزاده ای م خوابم کن

#پروین_اسحاقی

درود مهربانوی بزرگوار
* وزن و قافیهء شعر ، صحیح است
* تشبیهات زیبایی دارد: 
پریزاده غزل ، مصلای غزل ، 
معمای غزل ، رباعی خیال ،
مکتب دل ، یلدای غزل
* با مصراع زیبایی شروع شده; پس " حسن مطلع" دارد
* ب و پ شب پرسه ادغام می شوند و وزن درست است
بیت زیبایی ست
* آتش... سایه زده است ، مناسب نیست. 
شاید " خیمه زده است" را بپسندید
* مراعات نظیر رباعی و غزل زیباست و نیز ; 
مکتب و طفل و الفبا
ترادف: مکتب و دبستان
دبستان الفبا صحیح نیست
اجبار قافیه اجازه نداده به این شکل که درست است ، بیاورید:
 طفل الفبای دبستان غزل
کوتاهی و یلدا تضاد استثنایی و زیبایی دارد
# بسیار زیبا بود
احسنت

ای عاشق وشیدای جوان سال سلام
در بازی عشق بهترین خال سلام

ما یار کهن نمی فروشیم به نو
فرخنده لقای نیک احوال سلام

#پروین_اسحاقی

.
"در باغچه ی دلم
                   غزل می کاری"

اینگونه که پا به روی دل بگذاری
باید که مرا به حال خود بسپاری

با من سخن از ستاره ها می گویی
اما نظری به صبح دیگر داری

در گستره ی خیال من می جوشی
در باغچه ی دلم غزل می کاری

ای ابر که در نگاه غمگین منی
تا چند به دشت خاطرم می باری؟

انگیزه ی پرواز زیادم رفته ست
وقت ست که دست از سر من برداری

ای کاش که در طول شب بی خوابی
تا صبح نفس های مرا بشماری

#پروین_اسحاقی

.
پروینه پنجاه و چهار.

شب گریه ی بی قرار بارانم من
از داغ گل سرخ پریشانم من

دیری ست کسی سراغی از من نگرفت
چون غنچه اگر سر به گریبانم من

#پروین_اسحاقی

.
پروینه پنجاه و سه

یک لحظه به خود آی از این بدبینی
تا صفر وجود خویش را صد بینی

بر ساحل ماه ، موج دریا زیبا ست
آن لحظه که جزر آب را مد بینی

#پروین_اسحاقی

.

پروینه پنجاه و دو

از عشق  وَ انتظار دیرین گفتن
با کودک دل قصه ی شیرین گفتن

زیباست به شرط آن که در خلوت ماه
از خوشه ی بی قرار پروین گفتن

#پروین_اسحاقی

.
"سایه ی زلف تو 
             ایهام تمام
                     غزل است"

خنده زد باز پری زاده ی زیبای غزل
فرصتی شد که برآیم به تماشای غزل

من و بی خوابی و شب پرسه و تنهایی و ماه
در تب شعرم و دلواپس فردای غزل

آنچه در خوشه ی پروینی  شب سایه زده ست
شب شعری ست به جا مانده ز شب های غزل

آتش شعر به پهنای دلم خیمه زده ست
بر نماز آمده ام رو به مصلای غزل

سایه ی زلف تو ایهام تمام غزل ست
شده ام باز گرفتار معمای غزل

آنچنان محو رباعی خیال تو شدم
که به رقص آمده ام همدل و همپای غزل

بعد یک عمر که در مکتب دل پیر شدم
این منم طفل دبستان الفبای غزل

باز کوتاهی سرپنجه ی دستان خیال
نرسیده ست به سر حلقه ی یلدای غزل

#پروین_اسحاقی