.

"گل نوشکفته"

دیشب که چشم مست تو آرام خفته بود
درسینه ی من آتش حسرت نهفته بود

بر روی آتشین تو باران اشک من
چون شبنمی به روی گلی نوشکفته بود

#پروین_اسحاقی

جهت خواندن اشعارم به این آدرس سر بزنید 👇
parvin58.blog.ir

تو پنداری که من در خواب نازم 
ولی در التهاب و سوز و سازم

مبین آرامش و خاموشیم را
که مثل شمع در سوز و گدازم 

چو بر هم مینهم چشمان خود را
به یاد آن نگاه دلنوازم 

به جانم آتش عشق نهانی ست
رها از بند افسون و مجازم 

وضو از اشک چشم خویش دارم 
به سوی کوی او باشد نمازم 

ولی با اینهمه ترسم از آنروز 
که اشکم پرده بر دارد ز رازم 

بیا و آشتی کن با دل من 
که دیدار تو باشد چاره سازم

  #پروین_اسحاقی

من نمیدونم چی بگم
بسکه دلم پر از غمه
هر چی میخام غم نخورم
غم واسه من فراهمه

بسکه شبا چشمای من 
خون میباره اشک میریزه
روی گلِ ناز بالشم
پر از بلورِ شبنمه

به من میگن ولش بکن
اون واسه تو یار نمیشه
نمیدونن یادت با من
از سرِ شب تا صبحدمه

چیکار کنم مگه میشه 
تو رو زِ خاطر ببرم
رشته الفت بین ما
نمیدونن چه محکمه

اگه یه روز بیای پیشم
درد و غم از یادم میره
اما حالا درد و غمه 
که واسه زخمم مرهمه

به من میگن خاطره هاتو
دیگه از یاد ببرم 
نمیدونن که بوسه هات
هنوز رو لبها یادمه

یه روز می شست 
لبات روی لبای من
اما حالا روی لبام
آهِ به غم نشستمه

ای آسمون ستاره ها
اگه یه روزی دیدینش
بهش بگین که جایِ تو
توی دلِ شکستمه

#پروین_اسحاقی

کارم ز غم تو بیقراری شده است
اشکم همه شب ز دیده جاری شده است

آن لاله ی عشق را که پرپر کردی
با خون دل من آبیاری شده است

         #پروین_اسحاقی

این قدر ناز با دل دیوانه ام مکن
رسوا بچشم محرم و بیگانه ام مکن

حالاکه دل سپرده عشق توگشته ام
دمساز اشک و آه غریبانه ام مکن

#پروین_اسحاقی

دل من گرچه ز بیداد فلک محزونست
این دل کیست که مثل دل من پر خونست

گل من قصد سفر دارد و با رفتن او
اشکِ پیوسته من در غم او گلگونست

#پروین_اسحاقی

میتوان مست شد از چشم تو بی جام شراب
دل سودا زده را کرد رها از تب و تاب

میشود در شب مهتابی و در ساحل رود
عکس زیبای تو را دید در آیینه ی آب

تو که تابنده چو خورشید جهان آرایی
یکدم از من که پریشان توام روی متاب

تو که از حال دلم بی خبری در دل شب
چشم من چشمه ی اشک است چه بیدار و چه خواب

مهربان باش به *پروین* و وفاداری کن
که به عهد تو وفا کرده ام از عهد شباب

#پروین_اسحاقی

ساعت 17/20 دقیقه روز شنبه دوازدهم بهمن ماه 98

در شب فرهادِ چشمم خواب شیرینم تویی
آنکه او را در خیال خویش می بینم تویی

نه چگونه می شود روزی فراموشم شوی
هم نماز واجب و هم رسم و آیینم تویی

پلک می بندی به روی رنگ زردی های من
خوبِ من
     انگیزه ی اندوه سنگینم تویی

در تبم
      در آتشم
       از عشق
        می سوزم
               هنوز
بی خبر از حال من داروی تسکینم تویی

طالعم را از خطوط دست هایم خوانده ای
فالی از حافظ نمی گیرم که کف بینم تویی

آه ، چشمِ شهرزاد شب نخوابی های من
در دل شب خوشه های اشک پروینم تویی

#پروین_اسحاقی

رقص اشک چکیده را مانم
سر به دامان کشیده را مانم

در شب و باد و ریزش باران
کاغذ آب دیده را مانم

قامتم ضربه از تبر خورده ست
قد سرو خمیده را مانم

زخم خورده ز تیغ بهتانم
چون گریبان دریده را مانم

مثل تنهایی قناریها
از قفس نا پریده را مانم

کس نپرسیده شکوه ام از چیست
قصه ی ناشنیده را مانم

کیستم چیستم نمی دانم
حس در خود خزیده را مانم

از بلندای شب گذر کردم 
صبح از ره رسیده را مانم

#پروین_اسحاقی