.

پروینه پانصد و شصت و سه

تا چند به دور باغ و گلزار حصار
بر گِرد چمن کشند هر بار حصار

گویید به باغبان که ما دلتنگیم 
تا هست گل و بهار ، بردار حصار 

#پروین_اسحاقی 

.

"همیشه چشم امیدم
                       به سوی
                          پنجره است"

غزلی از :
#پروین_اسحاقی 

چنانکه بارش باران شعر باریدم
بدون چتر به آواز عشق رقصیدم

غزل غزل به تب واژه مبتلا گشتم
سحر سحر به مدار خیال چرخیدم

میان باد به دیدار سایه می رفتم
به گرد سایه ام این بار هم نرسیدم

همیشه چشم امیدم به سوی پنجره است
که آفتاب برآید به صبح امیدم

ز سنگ عشق که آیینه ی دلم بشکست
به چشم آینه خندیدن‌ تو را دیدم

به گوشه گوشه ی این آسمان آبی رنگ
نگاه خوشه ی پروین عشق را چیدم

1400/2/28

.

"به غیر خوشه پروین
         به چشم خویش ندیدم"

اگر چه بود به یاران همیشه چشم امیدم
نشان مهر و محبت , نه دیدم و نه شنیدم

به سوی کعبه ی مقصود بار بستم و رفتم
ولی ز قافله جا ماندم و به آن نرسیدم

به شوق آنکه بیابم به خویش محرم رازی
چه راهها که نرفتم ، چه رنجها نکشیدم

هر آنچه آینه ی دل شکست در دل شبها
خدای عشق ز صبح امید داد نویدم

به گوشه گوشه ی این آسمان لایتناهی
به غیر *خوشه ی پروین* به چشم خویش ندیدم

#پروین_اسحاقی

.

"در رثای سهیل سوزنی"

با وداع خود سهیلم ترک دوران کرد و رفت
با لب خندان ز ما او دیده گریان کرد و رفت

در غم فقدان خود بگذاشت ما را و گذشت
طاقت ما طاق کرد و روی پنهان کرد و رفت

بس که بُد خوش لفظ و خوش گفتار و  خوش خو پیش خلق
آشنامان در طریق دین و قران کرد و رفت

باد روحش شاد و خرم در جنان همواره چون
نقد جان تسلیم ، اندر راه جانان کرد و رفت

#پروین_اسحاقی