"سایه ی زلف تو 
             ایهام تمام
                     غزل است"

خنده زد باز پری زاده ی زیبای غزل
فرصتی شد که برآیم به تماشای غزل

من و بی خوابی و شب پرسه و تنهایی و ماه
در تب شعرم و دلواپس فردای غزل

آنچه در خوشه ی پروینی  شب سایه زده ست
شب شعری ست به جا مانده ز شب های غزل

آتش شعر به پهنای دلم خیمه زده ست
بر نماز آمده ام رو به مصلای غزل

سایه ی زلف تو ایهام تمام غزل ست
شده ام باز گرفتار معمای غزل

آنچنان محو رباعی خیال تو شدم
که به رقص آمده ام همدل و همپای غزل

بعد یک عمر که در مکتب دل پیر شدم
این منم طفل دبستان الفبای غزل

باز کوتاهی سرپنجه ی دستان خیال
نرسیده ست به سر حلقه ی یلدای غزل

#پروین_اسحاقی