ا.

  "از ستاره تا ستاره
          آسمان پروینی ی
                                 ست"

می خورد تا گندم دل 
                   داس بازوی تو را
زخم دل هرگز نخواهد نوشداروی تو را

آبشار از ارتفاع شانه ات می ریزد و
باد دارد می برد امواج گیسوی تو را

ناگهان رقص دوخنجر در نگاهم سایه زد
تا که دیدم در تماشا طرح ابروی تو را

مثل قو در نیمه شب تا  دل  به دریا می زنی
می خورد آبی دریا حسرت قوی تو را

از نگاه زخمی ی معصوم چشمت خوانده ام
هیچ سهرابی ندارد  زخم پهلوی تو را

باغچه با دیدن چشمان تو گل می دهد
یاس هم حتی ندارد بوی شب بوی تورا

از ستاره تا ستاره آسمان پروینی ی ست
آسمان گویی شنیده بانگ یاهوی تو را

#پروین_اسحاقی

 parvin58.blog.i