صیاد به صید خویش یک تیر زند
آن هم به هزار گونه تدبیر زند
صیاد من آنگاه که از راه رسد
برقلب شکار خود سه شمشیر زند
#پروین_اسحاقی
برگردان به زبان کردی
نەچیروان وە نەچیر یەی تیر خەیدن
ئەوەیشەم ڕای سەدان تەدبیر کەیدن
نەچیروان م ئەو ساتەگ ڕەسێدن
وەڕۊ قەڵب م سێ شمشێر دەیدن
هەڵگەڕدان:
#ئەسڕێن_شەفیعی
شب گریه ی بی قرار بارانم من
از داغ گل سرخ پریشانم من
دیری ست کسی سراغی از من نگرفت
چون غنچه اگر سر به گریبانم من
#پروین_اسحاقی
به کوه می اندیشم
از ارتفاع
از کوه به عقاب/
سیمرغی بر شانه هایم آشیان دارد که قاف را نمی شناسد.
چند سال نوری
به انتظارت بمانم
تا سایه ات بر شانه ام مماس شود؟!
می دانم
می دانم
تو تنها ستاره ای
که هیچگاه بر مدار من نمی چرخی
#پروین_اسحاقی
مرا
باعشق مردن
سر به داری ست
که دل در آتش بی اختیاری ست
من
آن موجم
که در تفسیر
دریا
قرارش
بر قرار
بی قراری ست
#پروین_اسحاقی
مهتاب بیا بوسه که ساغر بزنیم
با ساز ، نوای روحپرور بزنیم
مانند دو مرغ عشق از عالم خاک
سرمست به سوی آسمان پر بزنیم
#پروین_اسحاقی
می جویم تو را /در
بند بند واژه ها / در رج رج کلام و در
سطر سطر شعرهایم
میان همهمه همه
فتحه ها تا کسره ها
و ضمه های واگویه های شبانه ام
چه بنامم تو را
که شعر منی و ترجمان کلامی در زبان
#پروین_اسحاقی
در شب فرهادِ چشمم خواب شیرینم تویی
آنکه او را در خیال خویش می بینم تویی
نه چگونه می شود روزی فراموشم شوی
هم نماز واجب و هم رسم و آیینم تویی
پلک می بندی به روی رنگ زردی های من
خوبِ من
انگیزه ی اندوه سنگینم تویی
در تبم
در آتشم
از عشق
می سوزم
هنوز
بی خبر از حال من داروی تسکینم تویی
طالعم را از خطوط دست هایم خوانده ای
فالی از حافظ نمی گیرم که کف بینم تویی
آه ، چشمِ شهرزاد شب نخوابی های من
در دل شب خوشه های اشک پروینم تویی
#پروین_اسحاقی
دو مناره جنبانند بازوان ات که
اصفهان را /
به رقص می آورند
نگاهت نقش جهانی
که دنیا را
از چهار باغ
تا هشت بهشت
چهل ستون فاصله است/ از خواجو
تا الله وردی خان
سی و سه پل
به " نظر" که می رسم
مسیح را
مصلوب می بینم
#پروین_اسحاقی
شب
که بر نگاهم
سرمه ی آفتاب می کشد
ماه
در برکه ی چشمم
ماهی می شود
و شهرزاد قصه هایم
هزار و یک خواب می بیند
عمق بیداری ام را
با منقار پلک هایم
اندازه می گیرم
به جستجوی ستاره
برآمده ام
با فانوسی از شبتاب و
گیسوانی
آشفته بر شانه
سایه ام را
در باد می تکانم
و
دستانم را
برای گرفتن ماه
قلاب می کنم
#پروین_اسحاقی
دیدی آخر بر ملا شد آنچه در سر داشتم
نقش روی آب شد عشقی که باور داشتم
آسمان در تنگنای این قفس رویایی است
بودن در این قفس را با تو خوشتر داشتم
شهرزادِ در هزار و یک شبِ افسانه ام
در هوای قصه هایت دیده ی تر داشتم
نوشدارویی برای درد من پیدا نشد
سال ها بر روی پهلو زخم خنجر داشتم
یک سیاوش در شبستان دلم در آتش ست
من کجا مانند تو تاب سمندر داشتم
#پروین_اسحاقی
