می جویم تو را /در 
بند بند واژه ها / در رج رج کلام و در 
سطر سطر شعرهایم
میان همهمه همه
 فتحه ها تا کسره ها
و ضمه های واگویه های شبانه ام

چه بنامم تو را
که شعر منی و ترجمان کلامی در زبان

#پروین_اسحاقی

در شب فرهادِ چشمم خواب شیرینم تویی
آنکه او را در خیال خویش می بینم تویی

نه چگونه می شود روزی فراموشم شوی
هم نماز واجب و هم رسم و آیینم تویی

پلک می بندی به روی رنگ زردی های من
خوبِ من
     انگیزه ی اندوه سنگینم تویی

در تبم
      در آتشم
       از عشق
        می سوزم
               هنوز
بی خبر از حال من داروی تسکینم تویی

طالعم را از خطوط دست هایم خوانده ای
فالی از حافظ نمی گیرم که کف بینم تویی

آه ، چشمِ شهرزاد شب نخوابی های من
در دل شب خوشه های اشک پروینم تویی

#پروین_اسحاقی

دو مناره جنبانند بازوان ات که
 اصفهان را /
به رقص می آورند

نگاهت نقش جهانی
که دنیا را
از چهار باغ
تا هشت بهشت
چهل ستون فاصله است/ از خواجو
تا الله وردی خان
سی و سه پل
به " نظر" که می رسم
مسیح را
مصلوب می بینم

#پروین_اسحاقی

شب
که بر نگاهم
سرمه ی آفتاب می کشد
ماه
در برکه ی چشمم
ماهی می شود
و شهرزاد قصه هایم
هزار و یک خواب می بیند

عمق بیداری ام را
با منقار پلک هایم
اندازه می گیرم

به جستجوی ستاره
برآمده ام
با فانوسی از شبتاب و
گیسوانی
آشفته بر شانه

سایه ام را
در باد می تکانم
و
دستانم را
برای گرفتن ماه
قلاب می کنم

#پروین_اسحاقی

دیدی آخر بر ملا شد آنچه در سر داشتم
نقش روی آب شد عشقی که باور داشتم

آسمان در تنگنای این قفس رویایی است
بودن در این قفس را با تو خوشتر داشتم

شهرزادِ در هزار و یک شبِ افسانه ام
در هوای قصه هایت دیده ی تر داشتم

نوشدارویی برای درد من پیدا نشد
سال ها بر روی پهلو  زخم خنجر داشتم

یک سیاوش در شبستان دلم در آتش ست
من کجا مانند تو تاب سمندر داشتم

#پروین_اسحاقی

رقص اشک چکیده را مانم
سر به دامان کشیده را مانم

در شب و باد و ریزش باران
کاغذ آب دیده را مانم

قامتم ضربه از تبر خورده ست
قد سرو خمیده را مانم

زخم خورده ز تیغ بهتانم
چون گریبان دریده را مانم

مثل تنهایی قناریها
از قفس نا پریده را مانم

کس نپرسیده شکوه ام از چیست
قصه ی ناشنیده را مانم

کیستم چیستم نمی دانم
حس در خود خزیده را مانم

از بلندای شب گذر کردم 
صبح از ره رسیده را مانم

#پروین_اسحاقی

گاهی
شبیه ترین می شوم
به قفس،
وقتی
تمام آسمان از آرزوی تو خالی ست....

         #پروین_اسحاقی

برگردان از فارسی به کردی

قەفەس

گاجار
بومه شێوە قەفەس
هنای...
تەمام ئاسمان لە ئەزرەت تو چوولە

#پەروین_ئسحاقی

زیباترینِ شعر ، برای ترانه ای
تصویر ناب ، در غزل عاشقانه ای

ای یادگار فرصت از دست رفته ام
میراثی از گذشته و حال زمانه ای

پرسیده ای ز خویش که بی تو چگونه ام؟
آتش کشیده است به قلبم زبانه ای

کی بی بهانه بود که من عاشقت شدم؟
خود بهترین دلیل ، برای بهانه ای

هرگز به چشمِ فتنه گرت فکر کرده ای؟
آتش بیار معرکه در این میانه ای

بی آب و دانه است قناریّ در قفس
اما هراس نیست ، که تو آب و دانه ای

امشب بیا سراغ مرا از خودت بگیر
زیرا به سمت عشق ، تو تنها نشانه ای

#پروین_اسحاقی

مرغ دلم
     از خال لبت
        در هوس افتاد
آنگونه که از غفلت خوددر قفس افتاد

بی چاره
     دل خسته ی من
       درگذر عشق
دنبال تو
      از بس که دوید
         از نفس افتاد

شاه دلم از نقشه ی سرباز تو
             مات ست
در پیش تو
         زانو زد و
         فیل از فرس
                افتاد

آن شاه
     که دربازی ی شطرنج نگاهت
در معرکه ی عشق تو خم شد
           سپس
                افتاد

نیل دل تو
    معجزه ی حضرت موسی ست
آنجا
     که در ان
         بی خبرانی
        چه بس افتاد

#پروین_اسحاقی

نابینای توام
به خط بریل میخوانمت
شهرزاد قصه گوی هزار و یکشب شبهای تنهایی من
دوباره میسرایمت
به خط عبری نانوشته
تا دوباره دوستت بدارم
و فاتح لبهای تابستانیت بشوم
تا مست در آغوشت ایستاده جان بدهم
و به نام نامی تو
هزاران غزل
بدون قافیه ناسروده بماند
تا شهرآغوشت
دوباره تا سحر برای من باز بماند